Υπερφαγία των γιορτών?Τρεις τρόποι να την διαχειριστούμε.

Συμβαίνει κάθε χρονιά!!!

Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κάνουμε για για ν' αντισταθούμε στην υπερφαγία των γιορτών και τις υποσχέσεις που δίνουμε στον εαυτό μας ότι δεν θα φάμε μεγάλες ποσότητες φαγητού αποτυγχάνουμε παταγωδώς

Αλλά γιατί αποτυγχάνουν οι υποσχεσεις που δινουμε και τρώμε υπερβολικά κατά τη διάρκεια των γιορτών?

Η απάντηση εν μέρη ειναι ότι είμαστε προγραμματισμένοι να τρώμε φαγητό ,αρα δεν πρέπει να μας εκπλησει οτι τρωμε υπερβολλικά κάποιες φορές.

Πρακτικά εάν το φαγητο ειιναι καλό ,τρωμε μεχρι κάτι να μας πει stop.

Τα σινιαλα για να σταματήσουμε μπορει να ειναι όταν κάποιος αισθανθεί επάρκεια ,όταν η γεύση του φαγητού δεν είναι καλή ,όταν τελειώνει το φαγητό,η όταν οι κοινωνικές περιστάσεις μας λένε να σταματήσουμε.

Στις διακοπες οι παραπάνω ενδοιασμοί σταματουν.Είναι οι τέλεια περισταση για να μας κάνει να φάμε υπερβολικά.

Η ποικιλία φαγητου,οι μεγαλύτερες μερίδες και τέλος η κοινωνική πίεση μας κάνουν να καθυστερουμε να καταλάβουμε πότε νιώθουμε χορτάτοι.

Οπότε βάζουμε ορια στο πόσα πιάτα θα δοκιμάσουμε.

Βάλτε όρια στο πόσα πιάτα θα δοκιμάσετε και πόσο μεγάλες θέλετε τις μερίδες σας.Ειδικά στην Ελλάδα όταν ετοιμάζουμε τραπέζι

φροντίζουμε οι μερίδες να είναι μεγαλύτερες του φυσιολογικού για το κάθε άτομο.

Αποφασίστε πριν πάτε σε ένα τραπέζι,πόσο και τί θα φάτε.

Πείτε στον εαυτό σας από πριν πόσο θα φάτε κι ότι δεν θα μπορέσετε να δοκιμάσετε όλα τα πιάτα.

Η δύναμη της κοινωνικής πίεσης

Τρώμε περισσότερο όταν είμαστε παρέα με άλλους ανθρώπους.

Υπάρχουν οικοδεσπότες που δεν ικανοποιούννται εάν δεν δοκιμάσεις απ'όλα τα πιάτα και δεν τελειώσεις όλη την μερίδα σου με αποτέλεσμα να γεμίζουμε ενοχές και να τρώμε παραπάνω.

Προετοιμαστείτε να πείτε όχι στην επιμονή του εκάστοτε οικοδεσπότη ακόμη και αν είναι η γιαγιά σας.

Τελικά είναι κακό να το ρίξουμε λίγο παραπάνω στο φαγητό για μια, δυο ή και τρεις ημέρες?

Όχι βέβαια διότι το δείπνο των Χριστουγέννων φέρνει χαρά σ'εμάς και σε αυτούς που αγαπάμε

Ωστόσο ας μη το παρακάνουμε και καταλήξει συνήθεια